Ben yargıtayın bu kararına katılmıyorum. 1479 sayılı Bağkur kanunu 1 -10 -1972 tarihi itibari ile uygulanmaya başlamış bir kanundur. Mültecilerin hukuki durumuna dair sözleşme 5-9- 1961 tarihinde yürürlüğe girmiştir. Vatandaşlarla vatandaş olmayan kimselere sosyal güvenlik konusunda eşit muamele yapılması hakkında 11 sayılı uluslar arası çalışma sözleşmesi ise 10-8-1971 tarihinde yürürlüğe girmiştir. Uluslar arası sözleşmeler ile Bağkur kanunu hükümleri birbiri ile çelişmektedir. Burada hangi kanunun uygulanacağı sorunu vardır. Uluslar arası sözleşmeler TBMM tarfından kabul edildiğinde kanunlar gibi uygulama alanı bulur. Ben uluslar arası sözleşmelerin uygulama önceliği olduğunu zannetmiyorum. Uluslar arası sözleşmeler kanun hükmünde oldukları için Kanunlarla aynı seviyede uygulanır. Dikkat edilirse uluslar arası sözleşmeler, Bağkur kanunundan önce yürürlüğe girmiştir. Bağkur kanunu diğerlerine göre daha yeni bir kanun olduğu için uluslar arası sözleşme hükümlerini zımnen yürürlükten kaldırmıştır. Mahkemenin genel nitelikli hakkaniyet kuralları gereği yaşlılık aylığı bağlanmasına ilişkin kararına katılıyorum.