Sayın Sibel, Sayın Şenay,

Yok aslında farkımız.

İnsanlığın henüz yeterince gelişmediği bir çağda yaşıyor olmamızın sorunlarını, birbirimizle, bize benzeyenlerle, söylenip duruyoruz.

Dediklerimiz söylenmekten öte, ''söylemeye'' uzanamıyor. Çünkü bize benzemeyenler söylediklerimizi (bırakın anlamayı) dinlemiyor bile. Çünkü henüz erken. Gücü yücelten güçlülerin gücü aklı yok sayıyor. İnsanlık, yeterince gelişmesine olanak sağlayacak, yeni bir ekonomik düzen, yeni bir ideoloji henüz kuramadı. Ama ihtiyaç o kadar arttı ki, birileri neredeyse patlayacak; ortaya atılacak yeni bir fikir tüm insanlarca anında, muaccelen hemen kabul görecek.

İnanıyorum ki, şimdiki acımasız durumdan kısa sürede kurtulacağız. Yeni bir anlayış, yeni bir ideoloji gelecek yeryüzüne. Yeryüzünde yeni bir dünya kurulacak ve insan bu yeni dünyada daha bir omuzları dik durabilecek.

Yeni dünyada yine mutluluk olmayacak ama bu kadar da mutsuzluk olmayacak. Toplumsal olarak daha mutlu bir dünya için dünya kadar beklemek gerekiyor. Bireysel mutluluk ise kolay:
Birbirimizin gözlerine, sözlerine bakmak umut ve mutluluk veriyor.

Saygılarımla

Bir Dost