Çocuk İstismarı temelde bir eşitlik sorunudur. Yetişkinlerin çocuklara diledikleri gibi davranabilecekleri birer nesne gibi bakmalarından kaynaklanan bir sorun.
Hiç bir yetişkin çocuklara bu açıdan bu gözle bakamaz ve onun kendi has özellikleri olan ve korunması gereken, temel insan haklarına ve kendine özgü çocuk haklarına sahip olduğunu temel olarak kabul ettiği takdirde çocukların istismar edilmesi gibi bir sorundan bahsedilmez. İnsanlık tarihi kadar eski olan çocuk istismarı sorunu tanımlamalarında da gözden geçirilmesi gereken noktalar söz konusudur.

Çocuklara yönelik istismarda bırakınız müebbet cezayı artık batı bu konuda suçlulara hasta gözüyle bakan bir yaklaşımı bu suç için de benimsemeye doğru yönelmektedir. İstismar eden suçlunun tekrar yeni mağdurlar üretmemesi için tıbbi önlemlerin alınması ancak bunun ardından topluma salıverilmesi üzerinde tartışmalar devam ediyor.

Bizim ülkemiz için hala lüks sayılabilecek bu tür önlemler yerine hala istismar edilenin istismarcısıyla evlendirildiği ve bu şekilde namusun kurtarıldığı bir toplumda alınacak çok yolumuz var.

Kadın Hakları ve Çocuk Hakları insan hakları kavramından ayrılmaz birer bütündür ve kadınların haklarını korumadan çocukların haklarını da koruyamayacağımız açıktır. Kadının hala ikinci sınıf görüldüğü bir toplumsal dokuda çocuk da kadın da hala birer nesne olarak algılanıyorsa biz galiba çocuklara kendi haklarını öğreterek başlamak durumundayız..