Sayın koçeroo,

1982 Anayasasının 42. maddesinin son fıkrasına göre "Türkçeden başka hiçbir dil eğitim ve öğretim kurumlarında Türk vatandaşlarına ana dilleri olarak okutulamaz ve öğretilemez." Aynı maddenin aynı fıkrasının son cümlesi "Milletlerarası andlaşma hükümleri saklıdır" der. Milletlerarası anlaşma hükümleri saklı tutulmakla Lozan Antlaşması'na gönderme yapılmıştır. Lozan Antlaşması'nın 41.maddesinin ilk fıkrasındaki düzenleme şöyledir: “Genel(kamusal) eğitim konusunda, Türk Hükümeti, Müslüman-olmayan uyrukların önemli bir oranda oturmakta oldukları il ve ilçelerde, bu Türk uyruklarının çocuklarına ilk okullarda ana dilleriyle öğretimde bulunulmasını sağlamak bakımından, uygun düşen kolaylıkları gösterecektir. Bu hüküm, Türk Hükümeti’nin, söz konusu okullarda Türk dilinin öğrenimini zorunlu kılmasına engel olmayacaktır.”

Lozan Antlaşmasının gerek bu hükmünden gerekse diğer hükümlerinden azınlık kavramıyla anlaşılan, Müslüman olmayan vatandaşlardır. Dolayısıyla Lozan Antlaşması'nın bu konudaki uygulaması Müslüman olmayan halkın kendi dilini anadil olarak öğrenebilmesi, ancak aynı zamanda Türkçenin zorunlu olarak öğretimine sözleşmenin engel olmamasıdır.

Anayasamız Türkçe dışındaki dillerin Müslüman olmayan azınlıklar istisna olmak üzere anadil olarak öğretilmesini yasaklar. Ancak Türkçe dışındaki dillerin ikinci, üçüncü dil olarak öğretilmesine bir engel yoktur. Kaç dil öğrenilirse öğrenilsin ulus olarak, toplum olarak yaşayabilmenin en önemli koşulu aynı dilden konuşabilmek, iletişim kurabilmektir. Bu nedenle resmi dilin tüm yurttaşlara öğretilmesi, toplumsal yaşam kuralıdır.