eşcinsellerin haklarını savunan ve kendilerini toplum içinde kabul ettirmeye yönelik faaliyetlerde bulundukları dernekler kurabilmelerinde hukuken bir sakınca yok.

sayın mustafa özcan'ın da belirttiği gibi sakınca başka yerde. sakınca eşcinselliği toplumsal bir tehlike, sapkınlık veya ahlaksızlık olarak gören zihniyettedir. bu zihniyetin toplumun nerdeyse tamamına hakim olmasında. ülkemizde ahlaka ilişkin düşünceler genel olarak cinsellikle ilişkilendirilmektedir. bunun için hala bütün ilkelliğiyle töre cinayetleri, yan bakma cinayetleri işlenmektedir.

halbuki ahlak daha kapsayıcı bir kavramdır. başkasının hakkına tecavüz etmemekle ilgilidir. her türlü ama her türlü durumda o evrensel ve mutlak sayılan yasaya itaat etmekle ilgilidir. felsefeci değilim dolayısıyla kavramsal çerçeveyi çizemeyebilirim ama sanırım anlaşılmıştır demek istediğim.

örneklemek gerekirse;

rüşvet alan bir memurun (adliyelerde her gün karşılaştığımız) veya rüşvet veren bir avukatın bu davranışı dernek kurma hakkını savunan bir eşcinselin bu davranışından daha ahlaksızca diyebiliriz.

sonuç olarak ahlaka uygunluğu belirleyen şey insanların bazı seçimlerinden ziyade bazı tutumlarıdır. örneğin eşcinsellik antik yunanda(bildiğimiz filozofların çoğu eşcinseldir) normal karşılanırken bugün normal karşılanmamaktadır. ama yarın ne olacağını kimse söyleyemez. fakat örneğin rüşvet, hırsızlık vs. o zaman da bu zaman da yarın da ahlaksızlık sayılacaktır, sayılmalıdır.

yerimizde saymamak için ve ahlakı hayatımızda egemen kılmak için bir an önce bu bakışı yerleştirmeliyiz.