Hukukun yegane amacının adaleti sağlamak olduğu kanısındayım ve suçluların topluma kazandırılması bence bu amaç çerçevesi içerisinde ancak anlamını bulabilir.Bence mesele insan hakları noktasından incelenmelidir ve garip gelebilir ama tam da bu noktadan dolayı idam cezası ve cezaların ağırlığı gereklidir.Nedenine gelince mesele bir tercih meselesidir,üstün hak meselesidir.Haksızlığa uğrayan,canına kastedilen,ırzına,şerefine,yaşama hakkına 'ki idam cezasının kaldırılma sebebi de yaşama hakkının insan olmanın getirdiği en vazgeçilmez hak olmasıdır'kastedilen masum ve mağdur olanın hakkına karşılık,insan olmanın erdemlerinden yoksun,küçücük çocukları,masum insanları zevk için işkence ederek,rezilce öldürecek kadar insanlıktan uzaklaşmış,bireyin yaşama hakkına dolayısıyla toplumun huzur ve refahını sağlamakla yükümlü devletin düzenine kastetmiş suçlu kişinin hakkı.Siz hangisini tercih edersiniz?Sosyal bir hukuk devletinde,yaşama hakkı elinden alınmış,zalimce eziyet görmüş,vatandaşın hakkını savunmak ama gerçekten savunmak mecburiyeti devletindir.Bu mecburiyet adaletin yani hukukun gereğidir.Yalnız ve yalnız devletin meşruiyetinde olan bu mecburiyet,intikam duygusuyla yanıp kavrulan,mağdurun yakınlarına bırakılamaz,bırakılmamalıdır,ancak devlet de bu insanların yangınlarına söndürmelidir,söndürmelidir ki insanlar gerçekten hukuka güvensin,hukukun üstünlüğüne inansın.Devlet bu yangını söndürsün ki,suçluluk potansiyeli olan insanlar karşılarında ağır bir şekilde cezalandırlacaklarını bilsinler,ve devletin bu garantörlüğü bu tip hastalıklı kişilerin topluma kazandırılabilmesini sağlasın.Saygılarımla...