Mesleğe yeni atılmamız ve pratik namına meslekte çok fazla bilgi sahibi olamamamız nedeniyle bir avukatın yanında bağımlı olarak çalışmayı uygun görüyoruz.Bizim bu öğrenmeye muhtaçlığımız da maalesef kötüye kullanılabiliyor.Ben başladığımda yeterki birşeyler öğreneyim para almasam da olur dediğimi çok iyi bilirim.Ancak tabiri caizse kazın ayağı öyle değil.Çalıştığınız büroda sekreteryadan tutunda avukatlığa kadar tüm işler size yıkılmaya başlandığında,yaptığınız işler karşısında yanında bağımlı olarak çalıştığınız avukat büyüğünüzün kazanımları karşısında,siz canla başla çalışırken Av.bey sigortam diye inlerken "bakacağız o işe diyen" meslektaşınız karşısında ve en önemlisi de duruşmaya girerken dizleriniz titrediği halde benim ne söylemem gerek ne anlatmam gerek derken av.büyüğünüzün bişey demene gerek yok gir çık demesi karşısında duruşmada kendi kendinizi bitirmeniz ,karşısında,karşısında..."Ah ben ne büyük bir hata yapmışım" dersiniz.En azından ben dedim.
Ama bu olumsuzlukların yanında çok büyük çıkarımlarım ve kazanımlarım olmadı değil.Öncelikle elimi taşın altına koymadan,canım acımadan birşeylere sahip olamayacağımı,duyduklarımı çabucak unuttuğumu ama araştırarak elde ettiğim bilgiyi ölsem de unutmayacağımı,ilerde bende tecrübeli avukat sıfatına eriştiğimde yanımda çalışabilecek avukat,sekreter vs.ye karşı sorumluluklarım ne olacağını,neleri yapıp neleri yapmamam gerektiğini,...çok iyi öğrendim.Hayat olumsuzluklar neticesinde kazanabileceğimiz bir duruşma salonu.Tecrübelerimiz ise beraatlerimiz ya da mahkumiyetlerimiz.Ben çok mahkum oldum ama nasıl beraat edilir onu da öğrendim
geriye dönüp baktığımda pek çok olaya kızsam da tekrar başa dönsem yeniden bağımlı çalışmakla başlardım işe.

Saygılarımla...