Bugün gerçekten kötü bir gün geçirdim. Aksilikler de üst üste geldi. Soğukkanlılıkla hepsinin üstesinden geldim ya da geldiğimi sandım...

Neyse sonunda sığınağım olan evime koştum. Biraz KHS biraz maillerim zaten birazdan gülyüzlü eve gelecek... Yani sistem tamam.

Bu arada telefon çalmaya başladım... Aaa harika sonunda rahatlıkla kötüyüm diyebileceğim biri... Telefonu açtım...

-"Nasılsın ?"
-"Çok kötüyüm..." Sonra kelimeler karıştı, bir anda ağlamaya başladım...

Benim ağlamaya başlamamla karşımdaki dostun yüreği bir anda kavruluverdi... Bir an düşündüm karşımdaki ilk defa ağlamama tanık olan bir dost, şaşkınlığı normal.

Sonuç olarak, ağladım zehrimi boşalttım, bir dost farklı yanımı biraz şok olarak öğrenmek durumunda kaldı. Bence bugün harika birgündü.