Bende yakınlarda yaşadığım bir anımı aktarayım

öğleden sonra saat 15.30 sıraları. Bir dosyadan belge alacağım ve saat 16.30 gibi de müvekkil şirket ile toplantıya gireceğim.
Alacağım belge o toplantının en önemli parçası.

kaleme giriyorum, kalemde bir temizlik şirketi elemanı var sadece, yerler paspaslanmakta.!
-"pardon kimse yok mu? nerde bu kalemin ( üstelik de 4 adet) çalışanı?"
cevap, "temizlik var, yarım saat sonra gelin"

-"nasıl yani??" anlamadım?
tam o sırada mübaşir geliyor , hemen ona soruyorum,
-şu numaralı dosya bana çok acilen gerekli verir misiniz?
cevap;
"yarım saat sonra gelin avukat hanım"
-Neden???
"çünkü temizlik var!"
-yahu mesai saati içinde temizlik yaparak yarım saat işi tatil etmek nerede yazar?, nerde kalem çalışanları? müdüre hanım nerde???
"bilmem kaçıncı asliye hukuk kalemi müdürünün annesi vefat etmişti ona başsağlığına gitti"
- ya diğerleri?
"avukat hanım, görmüyor musunuz kalemde temizlik var! yarım saat sonra gelin diyorum size, herkesin işi var ,onlarda yarım saat sonra gelecekler..!!"
temizlik yapan kadın da lafa başlıyor,
" burada temizlik var görmüyormusunuz?
ne zaman yapacağız biz bu temizliği?, bu avukatlar ne anlayışsız!"

nevrim dönüyor, hışımla paspaslı yerlere girip, şu kalem müdürünü bana bulmazsanız burada tutanak tutacağım! diye söyleniyorum, sonrada hakimin kapısını çalıyorum ve kapıyı açıyorum,
ortada hakim de yok!

sonra kendi kendime gülmeye başlıyorum.. mübaşir başımda bekliyor, bana da hem kızgın hemde biraz çekingen bakmakta..

-Müdürüne ve Hakimine selam söyle, avukatların bir ricası var, hangi saatlerde kalemin kapalı olduğunu bir zahmet kapıya assınlar..

deyip, hala kendi kendime gülerek orayı terkediyorum..