"Kırık Bir Aşk Hikayesi"ni bu gün bilmem kaçıncı defa tekrar izledim TRT 2' de. Filmde, Kadir İnanır'ın "seni seviyorum" dediğinde Hümeyra'nın yüzünde oluşan korku ifadesi, hikayenin de en kısa özetidir. İşin kötüsü, birey olmaya çalışan kadının bu korkusu haklı bir korkudur. Nitekim bir müddet sonra Kadir'in tokatı yanağında şakırdayacak, seneler sonra, otobüsün bir benzin istasyonunda mola vermesiyle yaptıkları kısa görüşmede (aslında bakışma demek daha doğru olur) Hümeyra "sarıkanat" ın öldüğünü söyleyecek, Kadir İnanır ise sarıkanat'ı falan unuttuğundan ancak "höö" diyebilecektir.
Film aynı zamanda insanın ruhunu daraltan kasaba havasını da çok iyi yansıtmıştır izleyiciye. Enteresandır Ayvalık'ın o kapalı ve bulanık denizi bende hep bir göl kenarı duygusu yaratmakta ve sıcak yaz günlerinde ruhuma bir sıkıntı vermektedir. Hep merak etmişimdir Ömer Kavur Ayvalık'ı mekan olarak seçerken bu da aklına gelmişmidir diye.