hayat bana bir şey öğretti...Başlayan her şey bitmeye,Açan her çiçek solmaya,Her canlı ölüme mahkumdur...bunca tutsaklık arasında bir de sana mahkum olmak istemedim..belki sen de bunu istemedin...susuyorsun...kahretsin bu muydun sen?saatler geçiyor bak..yok oluyorsun...yavaş yavaş dökülüyorsun kalbimden..bak kaç şiir adadım sana.kaç kez öykülerde soluk soluğa kovaladım hayalini..düştüm peşine adım adım nefes nefes..biriktim ben sana...bak kaç hayaldir sensizim...kıyametler kopuyor ruhumda..farkında değilsin..seni ne kadar sevdiğimi ve ne kadar sevebileceğimi bilmiyorsun ..körsün!!!aç gözlerini bak bana..ardımda kaç sevda bıraktım.....ama koptum geldim.sildim eskileri...sadece sana açtım yasak şehrin kapılarını...oysa sen...başka şehirlerde ucuz bir mülteci olmayı seçmişsin......