Şair olmak sadece bir duygu derinliği ile ilgili değil bence. Şiir yazmak çok zor bir iş, iyi şiir yazmak ise ondan daha zor.

Şiir sadece bir duyguyu anlatmakla yetinemez ki. Şiirin bir matematiği, bir dil ritmi vardır. Şiir öyle bir yazın türüdür ki biçim yanlışı anlatılan duygunun/ düşüncenin önemini silip süpürüverir. Aslında sanata ait herşey böyledir : önce biçim! Biçimin ardına anlamı koymak ise gerçek bir ustalıktır. İkisinden biri eksik oldu mu güdük kalır sanat. Biçimi görmek ve anlamak ise "duygulandım bi şiir yaziyim" fikrinden oldukça farklıdır. Onun için bu memleketin her üç kişisinden biri maalesef şairdir. ( Bunu Aziz Nesin mi söylemişti? )

Böyle bir duyguyu ve biçimi yakalamanın tek bir cinse özgüleneceğini düşünmüyorum. Ünlü ve önemli kadın şairler var. Sappho'dan, Slyvia Plath'ten Gülten Akın'a kadar birçok isim sayılabilir.

Yusuf Eradam'ın sözünü de yanlış anlamamak gerek. kendisi, kadından şair olmaz lafını uygun bulmadığını belirtiyor aslında.

Kadın, şiirin esin kaynağıdır deniyor. E, olsun. Bu durum kadının şiir yazamayacağını göstermez ki. Zira, şiirin tek esin kaynağı kadın değildir. birileri bir kadından esinlenip şiir yazmışsa ne ala, yazsın. İyi bir şiirse onu da okur, beğeniriz.

Saygılar.