Feyaullah Aslanın kitabında geçen yine başka bir diyalog yıllar önce iskenderunda geçiyor. O zamanlar babam asayiş şube amiri; karakolun öüne doğru bir kalabalık geliyor en öndeki kişide dahil herkes hırsızı yakalayın diye bağırıyor. polisler babamın talimatı ile koşan kalabalığı çembere alıyor kovalayan ve arkadakilere hırsızı soruyor kimse hırsızın kim olduğunu bilmiyor çoğu "valla koşanların bir bildiği vardır belki benim bir yardımım dokunur diye koşuyordum" diyor. Merak eden olursa devamı az sonra....