Dua ediyorum ki bu yazdıklarım sadece böyle denemelik yazılar olur ya onlardan olsun diye.

Eğer gerçekse (ki gerçek olmaması tek temennim) insanlıktan çıkmışız artık diyecek başka söz yok.

Alıntı: Bir kağıt ilişki kapı eşiğinde gözüme. Alçılı olmayan koluyla çizmeye çalıştığı belli oluyordu resmin karışıklığından. Keşke görmeseydim o resmi. Bizi çizmiş yavrum buruş buruş olmuş kağıda. Elinden tutmuşum onun. Tutamadım be Yağmur. Ben de bıraktım senin elini. Yağmur damlası gibi kayıp gittin işte. Tutamadım. O kızın adı Yağmur’du. Yağmur gibi kayıp gitti avucumuzdan. Tutup bir yere koyamadık onu. Hayat çizmişti zaten kaderini. Çok şey sığdırmıştı o küçük yaşamına. Yaşıtları gibi gülmeye hasretti. Sıcak bir sevgi görememişti. Artık çektiği acılar son buldu, kurtuldu boyundan büyük yük taşımaktan.

en mahveden yeri de burasıydı.