Dostluk,kişinin aynaya bakış açısına göre değişir bence.Herkes aynı değildir,herkes farklı bakar çünkü..Kimine göre dost;ona ayak uydurup,uyumlu olduğun müddetçe iyi dostsundur.''Çıkar ilişkisi bir nebze.'' Kimisi ise asker-komutan ilişkisi gibidir.Zayıf olan her zaman güçlü olanın sözleri doğrultusunda hareket eder.''Emirlere itaat etmek.''
Bazen ise;kimsenin ne söyleyip ne düşüneceğine fırsat vermeden hakikatleri en acemi şekilde haykırabilen kişidir.''Yaptıkları ukalalık gibi algılanır çoğu kere.''
Kimi zaman ise;en gerektiği anda dara düşüp yardım beklediğiniz anda arkasına bile bakmadan çekip gitmiştir dost.''Zaten hiçbir zaman sizinle olmamıştır ki.''
Bazen ise bir nefes kadar yakınken size,iki yabancı oluvermektir,söylenenleri kulak ardı etmek,gözlerine kara perdeyi çekmektir dostluk.''Kimsenin,sırtınızı dayayabileceğiniz sağlam bir dayanak olmadığının göstergesidir.''
Bazen ise;onu görmemek ama sanki sizi izliyormuş gibi hissetmek,sesini duymamak ama nasihatlerinin ve öğütlerinin kulaklarınızda çınlamasıdır.Mesafe denilen şey tarif edilemez kadar uzak olsa bile sanki omuzuna yaslanmış öyle ağlıyormuşsunuz gibidir dost.''Hani derler ya iyi günde değil ,kötü günde her zaman sizinle''
Ben bu kadar sıralayabildim.Bunları çoğaltmak mümkün tabiki de.Ben sadece ''dost'' kelimesinin bana kaç şekilde göründüğünü paylaşmak istedim.Daha niceleri vardır belkide ama ben kafi denecek derecede tanıstım dostla.
Herkesin gerçek dost denilebilecek dostlara sahip olabilmesi dileğiyle..