Burada asıl üstünde durulması gereken nokta manevi bir zararın maddi karşılıkla (yani parayla) tazmin edilip edilemeyeceğidir.Değişik yaptırım türleri manevi zararın tazmininde daha iyi sonuçlar verebilir.
Ayrıca karara muhalif sayın yargıtay üyesi ülkemiz gerçeklerine göre çocukların çalıştığından ve ailesine katkı sağladığından bahsederek kendi fikrine temel oluşturmuş.Ancak çocukların çalıştırılmasını doğru bulmayan birisi olarak olmaması gereken bir durumun (çocuk işçiliği) ülke gerçekleri yada hayatın gerçekleri gerekçesiyle mazur görülmesini doğru bulmuyorum.
Anayasadaki sosyal devlet ilkesinin maddi temelleri oluşturulur ve herkese insan onuruna yaraşır bir yaşam hakkı, ailenin korunması, yaşlıların ve engellilerin güvenceye kavuşturulması sağlanırsa destekten yoksun kalma tazminatına da gerek olmaz diye düşünüyorum.