Aslında evliliği zorlaştıran biziz ve kolaylaştıranda biziz. Evlilikte duygusal bağlardan yoksun yalnızca toplumsal bir gereklilik gibi görünmesine karşın uzun süren evlilikler az değil. Ancak bu tür evlilikler genelde iletişimsizlik üzerine kuruluyor birazda duygusalllıktan yoksun oluyorlar. (Görücü usulü) Anlaşarak evlilikte ise gençler kendilerini karşısındakine beğendirmek için bir dediğini iki etmeme ve altan alma üzerine kuruluyor. Zaman geçiyor kişiler birbirlerine ilk aylardaki hasasiyeti göstermiyorlar ve altan alma kısmı tamamıyla ortadan kalkıyor. İşte burada toplumsal kurallar devreye giriyor. Evlendiler ama üç günde boşandılar demesinler diye kimi evlilikler devam ediyor. Sonuç doğmuş olan çocuklar üzerinde fevkalade kötü sonuçlar oluşuyor. Bence mutsuzluk fevkalade kötü olmak için yeterli bir unsur.
Evlilikte duygusal bağ kurularak altan almadan ve olduğun gibi yaşayarak sağlıklı birliktelikler kurulabilir ve kurulurda. Zaten karşılıklı beğenmeme durumları olacak ancak yapılan rol davranışlar kişileri aldatmaktan öteye gitmez. Rol elbet bir gün bitecek ve o gün ;sen evlenmeden önce kendine bakardın ve hiç böyle davranmazdın diyerek hüsranlı günler gelecektir.