Alıntı: Yazan av.araf Sayın Dikici bu kıvam midemde sancı,gece uykusuzluk,iştahsızlık,iş yapma isteksizliği olarak bugün belirtilerini gösterdi.Devamı hakkında bir bilginiz var mı? Sizce ne kadar sürer? Karar verebilir miyim? Verdiğim kararda pişmanlık yaşarsam ne yaparım? Kararımı gitmekten yana kullandığımda balkonumdan izlediğim manzarayı,ofisimden gördüğüm küçücük boğaz esintisini,kahve fallarımı özlersem neyle avuturum kendimi? İstanbul bir aşksa ve ben onun özlemi ile kara sevdaya düşer mecnun gibi sahillerde dolaşırsam beni davet eden insalara haksızlık olmaz mı? Bu sorular benim kendime sorduğum onlarca sorudan sadece bir kaçı soru şekline bakarak olaya ne kadar duygusal baktığımı anlarsınız ve devamından benim korktuğum gibi korkabilirsiniz.

Bu forumu 2002 yılında açtım. Ben hala İstanbul'dayım.

Esasen ben şu anlayışı benimsedim: istanbul'da olup, İstanbul'a mahkum olmamak! )

Şimdi bir saat içinde ulaşabildiğim, İstanbul sınırları içinde olan, yani İETT, İski vs gibi İstanbul imkanlarından yararlanan ancak İstanbul'un sınır komşusu bir il ile de sınır olan, neredeyse sınırda olan; bir köyde evim var. Sıkıldığımda, bunaldığımda kendimi oraya atıyorum. Bir anda İstanbul gidiyor, kargaşa, gürültü, kötü dünyanın kötülükleri kayboluyor, huzur denilen şey bazen bir rüzgarın esintisi ile, bazen temiz havanın verdiği pamuk kadar hafif bir duygu ile, bazen ise envai türlü kuşların ritmik ve birbirine saygısızlık etmeden, sırasını bekleyerek çıkardıkları melodilerle avunuyorum.

Bu itibarla ben İstanbul'dayım zaten. Güneyin şirin bir ilçesinde 3-5 gün hoştur, hoş geçer. Lakin 365 gün uzun bir zamandır. Ben gitmeye korkarım dostum.

Saygılarımla.