Ben,Yargıtay daireleri de dahil olmak üzere;hiçbir hakimin,152 inci maddede yer alan;Anayasa Mahkemesi kararları devletin, yasama, yürütme ve yargı organlarını, idare makamlarını, gerçek ve tüzel kişileri bağlar tarzında ifadesini bulan temel hukuk kurallarına aykırı şekilde karar vereceğini ve bu hükmün hiçbir hakim tarafından gözardı edilebileceğini düşünmüyorum.Böyle bir telâkki, Anayasa Mahkemesi kararlarının geriye yürümemesi değil, hiç yürümemesi neticesini ortaya koyduğundan,Anayasa ve hukuk dışı böyle bir düşünce tasvip olunamaz ve Anayasa Mahkemesince ittihaz edilmiş iptal kararının bir davada uygulanması,Anayasa Mahkemesi kararının geri yürümesi olarak asla nitelendirilemez.Sonuçta Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi yolu açık bulunan davalarımızda,üye ülkelerin hukuk sistemlerini incelediğimizde,mülkiyet hakkını malikin elinden alan böyle bir hükmün bulunmadığı da görülmektedir.Esasen hiçbirimizin adalet anlayışına ve kamu vicdanına sığmayan böyle bir hükmün ortadan kaldırılmış olması hukuk adına sevindiricidir ve hukukun devamlı gelişme zorunluluğunu da ortaya koymaktadır.İçtihadı birleştirme kararları ise yeni bir hukukî durum yaratmayıp mevcut hukuk
kurallarının,konulduğu tarihten itibaren anlamını belirttiği için yorum kararı niteliğindedirler.Oysa Anayasa Mahkemesi kararı yeni bir hukuki durumdur ve Anayasa'nın yukarıdaki hükmü karşısında hakimlerin Anayasa'ya aykırı hüküm vermeleri beklenemez.Bu yüzden maddenin iptalini sağlayan Sayın Hakim'in kanaati de hukuka uygundur.Karar anında yürürlükte bulunmayan bir madde eldeki davalara uygulanamayacağı ve bu maddeye dayanılarak hüküm verilemeyeceği gibi,iptal edilmiş bir maddeye dayanılarak açılacak yeni davaların da dinlenemeyeceği kanaatindeyim.