Alıntı: Yazan Av.Cengiz Aladağ Bazen de ummadığımız bir şeyi buluruz. Ben 20 yıl önce yazılmış mektuplarımı, şiirlerimi buldum dün, bir dost sayesinde.

Dün ben de 14 yıl önce, 21 mayıs 1994 'te yazdığım bir mektup buldum, İcra İflas Kanunu ders kitabımın içinde!

Yazmış, ama yollamamışım, neden göndermediğimi de anlamadım. Ama mektubu okumak beni cidden duygulandırdı. Lisans üstü programına kabul edilmeyen bir yurt arkadaşıma destek mektubu yazmışım ki, mektubun sonunda haziran sonu Ankara'dan ayrılacağımdan ve sonrası için önümdeki iki seçenekten , belki İzmir'de avukatlık stajını seçmeyi tercih edeceğimden, ama şimdilik belirsizlikten sözetmişim. -Bu arada mektubu 14 yıl gecikmeyle de olsa adresini bulup, sahibine göndereceğim -

14 yıl ileriden, 14 yıl önceki kendinize yolculuk. Aynı kağıt parçasına dokunuyorsunuz, o satırları da siz yazdınız, ne ki o vakit 21 yaşındaydınız. Mektubu yazarken gelecekte olacakları bilmiyorsunuz, 14 yıl sonra kendi mektubunuzu okurkense aradaki 14 yılı gayet iyi biliyorsunuz Film karelerindeki sahneler gibi, gelecekten geçmişe ve aynı anda geçmişten geleceğe bakar gibi, 35 yaşınızdan 21 yaşınıza ait tükenmezin mührüne, kağıdına dokunuyorsunuz. Zamanın içinde taşınan enerji gibi, garip, tanımsız.

Diyeceğim, o aralıkta bir süreliğine kayboldum

*İİK nun duygusal anlara neden olabileceğini de, bilvesile deneyimlemiş oldum