Masumiyet karinesi; bir kimsenin, kesinleşmiş bir mahkeme kararı vücut bulana kadar hukuksal durumunun hiçbir şekilde değişmemesi anlamına gelmekle birlikte; aynı zamanda şüphenin %100 yenilememesi halinde suçlananın var olan hukuksal konumunu koruması sonucunu da doğurmaktadır.

Dolayısıyla, ceza hukukunda hakimin vicdanıyla karar vermesi meselesini bu açıdan ele aldığımızda, hakimin hukukun kaynaklarını somut olaya uygularken, şüphenin %100 yenilmesinde vicdanıyla karar vermesi şeklinde anlamak gerekir; yoksa, vicdanıyla karar verme meselesinin, suçun kişisel tahminlere, hislere göre işlenip işlenmediğinin vicdanen kararlaştırılması şeklinde değil.

Bütün bunların da üzerinde, herhangi bir delil bulunmaması başlı başına bozma sebebi olmakla birlikte, birçok delil olsa bile bu halin dahi suçun sanık tarafından işlendiği anlamına gelmediği aşikardır.

Suçun, sanık tarafından işlendiğinin tespiti için, suçun unsurlarının somut olayda gerçekleştiğinin delillerle desteklenmesi ve bu suçun sanık tarafından işlendiğinin bilimsel ve hukuki gerekçelerle şüpheye yer bırakmayacak şekilde açıklanabilmesi gerekir. Aksi, hukuki bir karar olmayacaktır.

Saygılarımla.