Çocukları düşünürken dünün çocuklarından başlamak gerekir...
Ne yazıkki toplumumuzda hala ''çocuk kısmetiyle doğar''düşüncesi hakimdir,ya da yaşlanan anne babalar ''ben torum sevmeyecekmiyim?''diyerek bir çeşit baskı kurmakta veyahutta ''insan soyunun devamı için yaşar,yeryüzünde bir çocuğunun olması senin bu yeryüzünde ölümsüz olman demektir'' düşüncesi bizi çocuk sahibi olmaya itmektedir.Ne sebeple olursa olsun bir şekilde çocuk dünyaya gelmektedir ve yeryüzüne gelen çocuk hiçbir suçu olmadığı halde arada kalmışlığı yaşamaktadır,belki evebeyn sorunları,belki içinde bulunduğu toplumun sorunları bir şekilde çocuğu etkilemektedir..Böyle büyüyen bir çocuk ne kadar sağlıklı olabilir ki?
Armut ise ne yazıkki dibine düşüyor,çocuk ailenin yaşam tarzı ve genleriyle büyüyor ve bu ilişki sonunda kısır döngüye varıyor..Sahiplenemediğimiz çocuklarımız oluyor hep,bunun için öneri sunanlar ise teoriden öteye geçebilecek köprüyü kuramıyorlar...
Yasal düzenlemeler diyoruz bunu derken yasayı koyanların benim geleceğimi ya da sizin çocuklarınızı düşündüğünü ispatlayabilirmisiniz?Ben pek umurlarında olduğunu sanmıyorum,hatta inanmıyorum da!
Kanımca çocukları ne ailelerinden almak çözüm ne de aileleri ya da çocukları cezalandırmak bunu yaptığınız sürece mevcut durum düzelmeyecek,kaldı ki vergiye ilişkin cezalandırmalar mevcut neden hala vergi kaçakçılığı yapılmaktadır?Yada kaçak yazılıma karşı bir sürü ceza mevcut,kullanılmıyormu hala?Suç cezasız kalsın demiyorum,cezayı uygulayabilecek potansiyeliniz yoksa boşunadır diyorum..
İster tümevarın,ister tümdengelin,ister benim gibi düşünün ister düşünmeyin güneş balçıkla sıvanmıyor...
Saygılarımla