UFAKLIK

Nihayet gelmiştir beklenen ziyafetçi
“Inga”’larıyla işkence eden Mısırlı trampetçi
Servisin dışındaki ziyaretçilerini görmüş gibi,
Başını yatağından kaldırıp selam verir serdengeçti.

Tahkik eder ne varsa etrafında
Pati pati yürüyen kırmızı ayakkabılarıyla
Kırmadan, yıkmadan, çarpmadan,
Cezası ömrünce şarkılar söylemek olan

Doğduğum mahallenin o çocukları,
Şimdi hangi evde, hangi eşle,hangi işte?
Fransız komşumuzun öğrettiği piyano
Şimdi hangi antika vitrininde.

Mamam örgü örmeyi, kaneviçe işlemeyi öğretmedi
Belki iyi bir Kenan kızı da değilim hani,
Her ay yari görsün diye cam silen kızlardan da,
Al yazmam da olmadı, ak bohçam da.

Ama annem aşkı öğretti bana ve haskalayı,
Hasretin serumunu yudumladım ondan,
Gerilememeyi, hele asla duraksamamayı,
Öpmeyi efsunlu bakışlarından, dokunmadan.

Pamuk bulutlardır kollarına alıp sarmalayan beni,
Ki kimsenin buna şecaat arzetmediği,
Şartsiz, sorgusuz, sebepsiz
Bir teşehhüd miktarı, fazla değil.

Mağlup olmuş bir Ezterim ben,
İkinci bir taarruza çıkmaya mecalim yok,
Geride bıraktım; sürgünü, çocukluğumu, terkedilmeyi,
Tek aşkı bırakmaya takatim yok.

30 Mart 2009
C.Palace

Puresoul