Dalgaların hoyratça kıyıya vurduğu bir nisan sabahı,terkedilmiş gibi kimsesiz kalan kumsalı boydan boya dolaştı sessizce iki eski sevgili..
Yıllar sonra,yolları zorunluluklar sonrası ayrılmıştı.
Sanki asırlar öncesiydi..öfkeyle..saçma sapan bir gururla..ve sancılı bir nefretle bitivermişti 8 yıllık beraberlikleri..
Birden o çay bahçesinde,yıllar öncesinde biryerlerde bıraktığı o masum gülüşlere yeniden rastladığında,koşarak onun boynuna sarılmamak için zor tuttu kendini..tuttu nefesini..çılgınca esen rüzgar içini titretti..
Ardından,sevdiği kızın oturduğu masadan bir sandalye çekerek eğildi uzatarak elini..suçlu bir gülümseyişle..
-Merhaba..!dedi.
Aylin sorgulayan bakışlarla süzdü bu çökmüş bedeni..inceledi yıldız akışı yıllarını çalan adamı birkaç saniyede..
ince ve narin elini uzatarak karşılık verdi..
-MERHABA..!

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Derin bir sessizlik ve duyulan sadece yan masalarda oturan bir iki kişinin gülüşleriydi..
Sanki tüm sesler susmuş.sanki tüm renkler solmuş..sanki dünya durmuştu bakışlarında..!
iki kişiydiler şu an kumladaki şu kır kahvesinde ..iki kişiydiler dönmeye ara veren dünyanın en hassas merkezinde..sadece bakışları canlıydı o an bedenlerinde..
Tek bir kalpte yerinden fırlayacakmışcasına gümbür gümbür atan iki koskoca yürek..
İlk söze atılan kız oldu..
-Mutlu musun bari bensiz kaçıp gittiğin yerlerde..?
Amerika'ya gidip duracağım diye tutturdun Beni yorgun sabahlara ve uykusuzluklara atarak,çekip gittiğin dünyanda ..mutlu musun..?
Erkek kendisini sürükleyen bu bilinmez serüvenin ardında..,bir rüzgar gibi savrulup durmuştu..
Gün geldi kendisini bu serüvene taşıyan ortağı ile birlikte ufacık bir resteurant açmışlardı..düzgün ingilizcesi ve mahareti sayesinde işleri iyi gitmiş..,bir yenisi..bir yenisi daha..,işlerini geliştirmişti..
Ardından bir Amerikalı ile evlenerek mutlu olacağını sanmıştı..
Daha ikinci ayında evliliklerinde sorunlar başlamış..ardından da ayrılmışlardı..Bir de kızı olmuştu..,

işte bu olaylar ,yüreğindeki isyanların pimini çekmiş ve toplayarak tası tarağı dönmüştü anavatana..
Memleket hasreti..sevdiği kızın içinde hala dinmeyen hasretini de peşine takarak düştü yollara..

Sevdiği kız şu an yüzünde yılların perçinlediği derin izlerle tam karşısında duruyordu işte..!
Bir film şeridi gibi geçti gözlerinden tüm geçmişi..

-Dün döndüm dedi..Bir daha serüven yok..Bize göre değilmiş o dünya..!
Artık yalnızım ben..GÜNEŞ kadar yalnız ve yakıcı..kendimi de yaktım..seni de..!
AFFET BENİ..!
-......!
Derin bir suskunluk arasında ..,garsonun masaya getirdiği çay servisi ile bölündü sessizlik..
-Ya sen..!diye sordu Semih.
-Ben hiç evlenmedim..
İzmir'de eczacılık fakültesini bitirdim..
Eskişehir'e baba ocağına döndüm..önce annemi iki yıl sonra da babamı kaybettim..
Ben de yalnızım..Ama güneş gibi değil..bulutlar gibiydim hep..sürekli ıslaktı gözlerim..Sensizliği hiç mi hiç haketmedim..
........................Sensizlikle hiç mi hiç başedemedim..
bu yüzden hep bulutlar gibiydi sensiz yüreğim..

Çaylarını içerken ,Semih ,korkak bir bakışla süzdü sevdiği kızın yosun yeşili gözlerini..
büyük bir suçluluk duygusuyla içi içini kemiriyordu..

-Ne güzel günlerdi o günler değil mi ?..dedi Aylin..
-Evet ..dedi buruk bir gülümseyişle ..en azından..ulaşılmaz da olsa düşlerimiz vardı..hayallerimiz..birlikte planladığımız geleceğimiz..!

-Nerede yaşıyorsun şu an?
-Babadan kalma iki katlı bir evde dinlenmeye çalışıyorum Kumla'da..
Hiç evlenmedim ben..senden sonra ..! senden sonra ..senin yerini tamamlayacak bir eşini aramaya gücüm yetmezdi ki..!cesaret edemedim buna..!

yanaklarına süzülen gözyaşlarını usulca sildi eliyle.. sevdiği kızın.., bunca kahır yüklü yüreği bencilliğinin ardında bıraktığı için; içine akan selleri asla gösteremedi genç adam..
Tuttu ellerini..
kız ellerini geri çekerek..,..
-Lütfen Semih ,dedi.
Semih ağlamaklı bir ses tonuyla masadaki çay bardağına asılı kalan gözlerini Aylin'in gözleriyle kenetledi..
-Hiç değişmemişsin dedi..Yüreğinle..beyninle ve bedeninle ilk günkü gibi bana aitsin..ne güzel..
Sahilde devam etti cümleleri..
Semih sevdiği kızın üşüdüğünü hissederek ceketini çıkararak sardı onun omzuna..o an beline sarılmak ..affet beni demek geçti içinden..
ama söyleyemedi..
yutkundu..
Hayat ne tuhaftı..Buraya ne için gelmişti ne ile karşılaşmıştı..
-Buraya bir ev almak için gelmiştim,dedi.
ama hayatımın en muhteşem sürprizi karşıladı beni..
Ankara'da biliyordum hala seni..

Sahil bomboştu..az ileride çay bahçesinden çığlık çığlığa müzik sesleri geliyordu..sanki martılar da müzüğin ritmiyle halka olmuş..,dans ediyordu suyun yüzeyinde..
Semih cesaretini toplayarak:
-İkimiz fde yalnızız ve birbirimize muhtaç.
şimdi ne olacak Aylin?Ne olur bana bir şans ver..sana kendimi affettireyim..
Aylin bomboş gözlerle güldü bu sözlere..
öfkeli bir ses tonu ile konuşmaya başladı..
-Ne zannediyorsun Semih?Seni yüzyıllarca bekleyerek her -gel- deyişinde kollarına mı koşacağımı umut etmektesin..?
yanılıyorsun canım..yanılıyorsun..sensizlikten öleceğimi bilsem ..yine de HAYIR..!HAYIR!..
-Neden aşkım yalvarırım bana son bir şans daha tanı..!
Hiç mi anlamı yoktur bu karşılaşmamızın..bak kader bile böyle arzuluyor ki karşılaştırdı burada ikimizi..

Aylin kırgın ve hüzünlü bir ses ile..,elindeki kartı sevdiği adamın alev alev yanan avuçlarına bırakarak,uzaklaştı oradan..
-Ne zaman istersen arayabilirsin dedi..telefonum var o kartta..
Ne zaman bir sıkıntın olursa..ne zaman sevineceğin bir şey olursa..ilk beni ara olur mu ..?
Biz artık sadece iki iyi dostuz tamam mı..?
Semih buz gibi donmuştu..
Biliyor musun dedi..kızımın adı da AYLİN..
TENİNİ DAĞLIYORDU SANKİ ESEN POYRAZIN ŞİDDETİ..
Bu tokadı çoktan haketmişti..
Ceketini giyerek,arabasına bindi ve KUMLA'yı süratle terketti.

Kendisinin bile bilemediği bir dünyaya son hızla kırdı direksiyonunu umutsuzca..

************************************************** ******
NİLGÜN SEYMEN Ç.
10.05.2006/16.45
Bu yazım bu sabah yazmaya çalıştığım ilk denememdi..ilk siz okuyun istedim..kimbilir ..2.3.bölümleri de olabilir ne dersiniz..?
sabrınız için teşekkürler canlarım..