Bir suçu işlemeyi kolaylaştıran unsurların varlığı "kabul edilse dahi" , bu eylemi suç olmaktan çıkarmaz.

Öyleyse, "sanıkların" suçu kolaylaştırdığını yahut suç işlemeye davet olarak algıladıklarını iddia ettikleri her türlü söz yahut fiil yahut görüntü, beraat hükmünün tesisine yetmeyecektir.

Öyleyse, suç işlemekte ısrar neden?

Yahut, herhangi bir suçu "doğa gereği" olarak niteleyip, "işlenmemesi olanaksız suç" kabul etmek, olanaklı mı? İnsan dediğimiz yaratık, bu kadar basiretsiz olabilir mi?

Sanmıyorum.

Saygılarımla...