Orta Asya'dan yola çıktık... (Rahat bırakmamışlardı.)

Yönümüz hep Batı'ya doğruydu...

Dünyanın gözbebeği Anadolu'yu çok sevdik, yurt edindik. Anavatan olsun, elimizden alınması kolay olmasın, rahat savunalım diye dört yöne genişledik, genişledik.

Malum, sonunda sıkışıp kaldık Anadolu'ya...

"Dünyanın gözbebeği Anadolu"yu, bize -cahil, iptidai, dünkü göçebe, vahşi, soykırımcı bize- layık görmediler, görmüyorlar, görmeyecekler...

Kas gücüyle aldığımızı sandıkları bu topraklarda, kas gücüyle barınmadığımızı anlayamadılar. Bu milletin tarihini okumak zahmetine bile katlanmadan, aynaya bakarak bizi tanımlamaya kalkıştılar.

Düşünmediler; geleneğinde soykırım olan bir milletin eline geçmiş topraklarda 72,5 milletin barınamayacağını...

Anadolu'yu bize yedirtmek niyetinde değilller. Ancak masrafa, sıkıntıya da girmek istemiyorlar... En kolayı "mankurt"laştırmak... Proje bu. Ben deyim yüz, siz deyin ikiyüz yıllık proje.

Küresel sermayenin, kısa özgeçmişi yukarıda zikredilen milletin bir ferdine bir ÖDÜL verirken dahi bu vakıayı o millet aleyhine kullanmadan, sömürmeden, burnundan fitil fitil getirmeden o ödülü vermeyeceği hususuna dikkatlerinizi çekerim.

Ödül ne Orhan Pamuk'a yaradı, ne mensubu bulunduğu millete. (Keşke oyuna gelmeseydi Orhan Pamuk diye düşünmeden edemiyorum.)

Küresel sermayeye hayırlı olsun...

Saygılarımla,