merhabalar..
neden kadınların/kızların korunmaya daha muhtaç olduğu halde en çok istismar edilen,çığlıklarına kulakların kapatıldığı ya da uzattıkları ellerin neden geri çevrildiğini merak ediyorum.eskiden beri toplumda en fazla emek veren kadınlar olmuştur.erkek sadece dışarıda çalışır eve gelir herşeyi önünde hazır görmek isterdi.kadın bu vazifesini yerine getirmemişse onun insan olduğu unutulur ve cezalandırılırdı.şimdi günümüzdeki duruma bakarsak daha farklı olmadığını söyleyebilirim.elbetteki genelin durumu böyle değilse bile bazı mıuhitlerde çoğumuzun gözlerini görmek bile istemediği akıllarda bile yer edinecek kadar duyulmayan bazı yerlerde halen devam ediyor.peki NEDEN?bunu sebebi nedir ki?haklılık haksızlık neye göre değişir?ya da bir hatanın sonucu illa ki bedensel bütünlüğe zarar verecek şekilde mi olmalıdır?bu dayak ve şiddet olaylarını modernlikle ya da çağdaşlıkla bir ele almak da bana mantıklı gelmiyor çünkü insanın kendisiyle alakalı bir durumdur bu.kişi kendini bunu yapmaya yetkili görüyor ve bu yetkiyi de kendisine kendi tanıyor.eli mahkum olan kadın da razı geliyor maalesef.neden mi?çünkü gidecek hiçbir yeri yok...sığınma evlerinin sosyal güvencelerin arttırılması mutlaka şart.ama buna da maddi olarak yardım edecek ve hukuki olarak da kadınları savunabilecek kişiler gerekiyor.büyükşehirlerde de şiddet olayları da çok fazla oluyor.ne varoşlar da ne de izbe yerlerde..metropollerde bile oluyor...okuyanlar ,meslek sahibi olanlar direkt dava açıp boşanma talebinde bulunabiliyorlar.ama sosyal güvencesi bir mesleği olmayan kadınlar ise ya evlatlarına tutunuyor onlar için biraz daha sabrediyorlar ya da sona biraz daha yaklaşıyorlar.neden peki bu sabretmekten başka alternatifleri olmadığını düşünüyorlar?neden birer eşya gibi görülüyorlar?bunun nedeni büyük ölçüde toplumda yerleşmiş zihniyetle alakalı diye düşünüyorum.ama bunu değiştirmek nasıl kabil olacak?ne yapmalıyız?ne yapılmalı?ya da ben ne yapmalıyım ANNEM için....