Geçenlerde meslektaşımız bir bilirkişinin raporu üzerine şöyle bir itiraz dilekçesi yazmıştım.

Bu raporda en önemli eksiklik: "Türk milleti adına karar veren bilirkişi" başlığının bulunmamasıdır.Ama öğrendim ki raporların böyle olması isteniyormuş. Yani işin kolayı bulunmuş, ver bilirkişiye senin yerine çalışsın kararlar bulsun yorumlar yapsın, üstelik bilirkişi de zaten hukukçu.
Son zamanlarda aklıma takılan şu soru, karşılaştığım olaylarla iyice pekişti sanki. Adalet en çok iş mahkemelerinde mi yara alıyor.?

Avukat veya Hukuk Fakültelerinde görevli akademisyenlerin bilirkişi olmaları ilk bakışta olumlu gibi görünse ve güven telkin etse de, çoğu zaman taraflardan birisi için çok da tehlikeli oluyor.Elbette burada mahkemeler bilirkişilere yorum yapma imkanı tanıdıklarında tehlike had safhaya ulaşıyor.Karşılaştığımız olaylar nedeniyle rahatlıkla bunu söyleyebiliyorum.

HUMK 275.md Mahkeme, çözümü özel veya teknik bir bilgiyi gerektiren hallerde bilirkişinin oy ve görüşünün alınmasına karar verir. Hakimlik mesleğinin gerektirdiği genel ve hukuki bilgi ile çözümlenmesi mümkün olan konularda bilirkişi dinlenemez.

Şimdi bana söylermisiniz lütfen, bir işçinin İş K. 22. md. göre iş koşullarında işçi aleyhinde esaslı bir değişiklik olup olmadığını işyerini görmeden, çalışma koşullarını bilmeden, işin ve işletmenin gereklerini kavramadan bir hukukçu bilirkişi evrak-dosya üzerinde nasıl mütalaa verebilir.Bu sorunu değerlendirecek olan hukukçu mudur yoksa teknik bir bilirkişi mi olmalıdır? Ya da bu sorunun çözümü özel veya teknik bir bilgiyi gerektirmekte midir ki bilirkişi görüşüne başvurulsun?

Bir sorum da Sayın Hulusi Metin' e olacak.

Öğretim üyesine haricen başvurularak alınan ve dava dosyasına sunulan hukuki mütalaasının, kendi eserlerine ve kendi görüşlerine aykırı olan bir mütalaaya hiç tesadüf etmediniz mi? Özellikle Ticaret Hukukunda sıkça karşılaşılan bu uygulama elbette ki yargıyı etkilemeye ve yönlendirmeye yönelik olarak değerlendirilebilir. Mütalaanın dava dosyasından çıkarılmasına karar verilmiş ise, çok da yürekli bir karar verilmiştir, bu saçma uygulamaya doğru ve yerinde bir tepkidir.
Bir soru daha. Son yıllarda öğretim üyelerinden ziyade avukat, hakim, savcı, müfettiş gibi meslek sahiplerinin eserlerinin yayınlanmasına ne diyorsunuz? Elbette ki bu eserler de bilimsel değere sahiptir ancak artık Prof.ların neden kitap yazmadıklarını da pek merak etmekteyim.