Sayın Üyeler

Belediye bir hizmet binası yaptırmak için ihale açar. İhaleyi kazanan yüklenici şirket inşaata başlar. Temel kazıları yapılırken inşaat alanında tarihi eserler ortaya çıkar. Kültür ve Tabiat Varlıkları Kurulu inşaat alanında bilimsel arkeolojik kazı yapılmasına; alanın rezerv tutulmasına karar verir. Kurulun bu kararı bağlayıcı olduğundan Belediyece inşaat durdurulur. Bu aşamada ihale mevzuatına göre yapılacak şey, genel hükümlere göre işin tasfiyesidir.

Yüklenici de tasfiyeyi istemekte ancak yaptığı sözleşme için noter masrafı, damga vergisi, Kamu İhale Kurumu payı, ozalit çektirilmesi, şantiye kurulması ve bekçi ücretleri gibi masrafların Belediye tarafından kendisine ödenmesini istemektedir.

Şimdi soru şudur: Tasfiye Borçlar Kanununun hangi maddesine göre yapılacaktır?

BK 117 bence uygun olanıdır:
Madde 117 – Borçluya isnat olunamıyan haller münasebetiyle borcun ifası mümkün olmazsa, borç sakıt olur.

Karşılıklı taahhütleri havi akitlerde bu suretle beri olan borçlu haksız iktisaplara müteallik hükümlere tevfikan almış olduğu şeyleri iadeye mecbur ve kendisine henüz tediye edilmemiş bulunan şeyi istemek hakkından mahrum olur. Kanun veya akit ile, borcun ifasından evvel bile vukua gelen zararın, alacaklıya tahmil edilmiş olduğu haller bundan müstesnadır.

Olayımızda imkansızlık baştan beri varolan objektif bir imkansızlık değildir; imkansızlık işe başladıktan sonra ortaya çıkmıştır.

Yukarıdaki BK 117. maddeye göre Yüklenicinin yaptığı işin karşılığı olan bedel ödenir. Kesin teminatı iade edilir. Yüklenicinin diğer masrafları verilmez; yüklenici sadece sebepsiz zenginleşme kurallarına göre Belediyenin mal varlığına geçmiş değerlerin iadesini isteyebilir.


BK 370 bence uygun olan madde değildir:
Madde 370 – Taahhüt olunan şeyin yapılması iş sahibi nezdinde zuhur eden bir kaza yüzünden mümkün olamıyorsa müteahhit yaptığı işin kıymetini ve bu kıymette dahil olmıyan masrafını alır
Yukarıdaki BK 370 uygulanamaz çünkü Belediyenin imkansızlık konusunda kusuru bulunmamaktadır. Bu nedenlerle yüklenici yaptığı işin karşılığını ister ama BK 370.maddesine göre yaptığı masrafları isteyemez.

Sizce tasfiye hangi maddeye göre yapılmalı? Olayımızdaki imkansızlık BK 370. maddesinde ifade edilen‘’ iş sahibi nezdinde zuhur eden bir kaza’’ tanımına girer mi?

Saygılarımla