Bu başlık ne zamandır moralimi bozuyor, hep takip ediyorum yazmayayım diyorum ama Muzaffer Bey'in yazısını da okuyunca yazmam lazım.
Ayrıca meslektaş İsmail Değer'in paylaşımına teşekkürler, en sonunda kendime teşhis koydum. Fiziksel olarak değil belki ama(yaş 28) ruhen tükenmişlik sendromunun girdabındayım.
Bakın size ne diyeceğim:
4 aydır kiracısı olduğum büroya gider ortağı aramaktayım. Toplamda talep edeceğim mikratda 400-450 TL aralığında. Gelin görün ki; görüşmek için gelen meslektaşlar çoğunlukla 40 yaş üstü idi. Bu miktarı da çok bulan oldu.
Dedim ki umarım mesleğe yeni başlayacak meslektaşlara yardımımız olsun, yeni bir büro kurma masrafına katlanmadan(nereden baksanız yeni bir büroya girmek ve eşyalarını almak dayayıp döşemek en azından 8-10bin aralığında) gelsinler işe başlangıç yapsınlar, mobilyası hazır yeri Yargıtay'ın hemen arkası Adliyeye 10 dakika. Ama gelin görün ki, yaşıtlarım ve küçüklerim daha da korkak yaklaştılar olaya, aylık 400-450 TL'yi çıkaramayacakları idi onları korkutan.
4 ayda toplam 15 meslektaş ile görüştüm, hep denen büro çok güzel bakımlı eşyalı, ama sonra telefon ile bile nezaketen dönüş yapmayan meslektaş profili.
Demem o ki; bu başlık moralimi aylardır bozuyor, meslek GERÇEKTEN büyük bir çoğunluk için kötüye gidiyor. Bu gidişat beni büromda yalnız bırakmakla girdaba çekiyor.
Aylardır ele geleni büroyu ayakta tutmaya harcayan ben. Meslekte 15 senesini deviren ama halen ortak büro arayan meslektaşlar. Yeni atılımlar derdinde olan yeni ama bir o kadar da kendine güvenmeyen meslketaşlar. Lütfen Ankara Barosu'nun ortak arama ilanlarına bakınız. 2010-2011 verilerini 2007-2008 ile karşılaştırınız. Göreceğiniz şu; aradan geçen 3 senede yanına ortak arayan avukat sayısı 3 katına çıkmış. E böyle olunca ortak arayan bulamıyor, ortak olmak isteyen sebepsiz beğenmiyor falan filan.
Neyse yazdım azıcık rahatladım. Kendimde enerji bulursam daha neler yazacağım ama şimdilik dur.