Sn emin ben size, Ankara'da, benim dönemimden "asla geçerli olmayan" 10 tane örnek gösterebilirim. Bunlar hemen aklıma gelen ve benim tanıdıklarım.

Öncelikle yaşama bakalım. Okumuşsunuz hayatınzı kazanma aşamasına gelmişsiniz. Kendi yaşamınbızı kuracaksınız. Yetişkin bir insansınız. Doğal olarak yakın çevrenizden birileri ile ilişki kuracaksınız. İçimizde kaç kişi çocukluk aşkı ile evlenmiştir. İnsanlar ilkoldan başlayarak karşı cinse ilgi duyar, aşık olur, sonra yaşam onları farklı yerlere sürükleyince o ilişkiler de olduğu yerde kalır.

Hangisi olursa olsun fakülte yaşamı hayatınızın kurulmasının son aşamasıdır. Artık öğrenci olmaktan çıkıp yeni bir yaşam kurma aşamasıdır. Burada öğrenci iken çalışan insanlar da vardır. Başka yerlerden tanıştığı insanlarla evlenenler de vardır. Örneğin benim eşim öğretmen. Ancak bu 4-5 yıllık birliktelik insan yaşamında ciddi bir boyuttur ve evlenmeyi, ev kurmayı bu aşamada düşünmeye başlarsınız. Okuduğunuz fakülte de sizin çevrenizdir. Seçimi de mutlaka çevrenizden yapacaksınız.

Çok dağıttım. İlkokuldaki sevgilinizle evlenmeyi düşünmek farklı, fakültedeki sevgilinizle evlenmeyi düşünmek farklıdır. Bu son derece doğal bir şeydir. Not alışverişi, bahçe/kantin sohbetleri ister istemez ortak bir alan yaratır.

Ayrıca bu (fakülteden sevgili veya eş bulmak) kınanacak değil son derece doğal olan, belki de olması gereken bir durumdur. İnsanlar olgunluk çağında yaşam anlayışlarının ölçüp, karar vermektedir. Bence de doğrudur.

Neden tepki gösterdiğinizi anlamadım doğrusu.

Saygılar.