Bir kaç gündür Ahmet Altan - Kristal Denizaltı kitabını okuyorum. İki-üç sayfalık serbest yazılardan oluşan kitap tek kelimeyle muhteşem... İşin ilginç tarafı, gün içinde yaşadığım bir olayı ya da düşündüğüm bir şeyi, akşam kitabı okumaya başladığımda okuduğum yazının içinde buluyor olmam...

Büyülü bir şey bu his. Şöyle; sanki Ahmet Altan gün içinde hep yanımda (ve tabi zihnimi de okuyor), sonra gün bitimine doğru benim yaşadıklarım ya da düşündüklerim üzerine yazıp gizlice benim okuyacağım kısma yazısını ekliyor . Kitap hiç bitmesin istiyorum.

Bu arada "Erkeği kurcalamak" isteyenlere şiddetle tavsiye edilir