|
|
|
|
|
|
güneşlerim vardı
celladın kanlı kemendi dadandı boğdu...
umutlarım vardı
beş yaşında bırakılmış bir çocuğun gözbebeklerinde kalakaldı....
düşlerim vardı
uçurum yorgunu uykulara haraç mezat satıldı...
suskunluklarım vardı
yarınsızlığa gebe çığlıklarda yitti gitti...
şiirlerim vardı
her biri kendini en nazlı dizesinden kurşunladı...
gülümseyişlerim vardı
bir kar yangınında kül oldu bitti...
Şimdi ise küllerim var...
Küllerimle birlikte;
-darmadağın olma
-savrulup durma
-yeniden doğma, özgürlüğüm var...
|
|
 |
|
 |
|
Yine de en temel olması gerekenlere sahip çıkmışsınız.