|
|
|
|
|
|
İlgili içtihat:
9. HD 1997/1353 E. 1997/7150 K. 09.04.2007 K.
Davacı, kıdem tazminatı, fazla çalışma ve senelik ücretli izin parası ile hafta ve genel tatil gündeliklerinin ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içerisinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
1- Davalının bütün temyiz itirazları ile davacıların aşağıdaki bent dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacıların miras bırakanı ile davalı şirket arasında 1.6.1991 başlangıç günlü 5 senelik bir iş sözleşmesi akdedilmiştir. Bu sözleşme davalı tarafça herhangi bir sebep olmadığı durumda 28.2.1994 gününde fesh edilmiştir. Daha sonra davacılar murisi 17.11.1994 gününde vefat etmiş bulunmaktadır. Davacılar sözleşmenin bu biçimde feshi nedeni ile sözleşmede ön görülen cezai şartın ödenmesini istemişlerdir. Mahkeme sözleşmedeki cezai şart hükmünün tek taraflı olduğundan bahisle bu istemi reddetmiş bulunmaktadır. Dairemizin kararlılık kazanmış içtihadına göre işçi aleyhine olan tek taraflı cezai şart geçerli sayılmaz. Oysa somut olayda ön görülen cezai şart işçi lehinedir. Koşulları bulunduğu takdirde uygulanması gerekir. Mahkemece yapılacak iş davacıların miras bırakanlarının iş akdinin fesih tarihi ile ölüm tarihi arasındaki süre gözönünde tutulmak suretiyle BK. 161/Son maddesini de dikkate alarak cezai şart hakkında bir hüküm kurulmaktan ibarettir.
SONUÇ : Temyiz edilen kararın yukarda gösterilen Sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istem halinde ilgiliye iadesine, 9.4.1997 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
Kaynak: Corpus Arşiv
|
|
 |
|
 |
|
Verdiğiniz yanıt için teşekkür ederim.Yukarıdaki kararın esas ve karar numaraları kesin doğru mudur? Sanırım karar tarihi 2007 değil 1997 olmalı.Bir de bununla aynı doğrultu da başka bir karar elinizde mevcut mu?