bu sözü oldum olası çok abartılı ve çağa uygun olmayan bir söz olarak görmüşümdür. gerçeklikle en ufak bir bağlantısı yok. ideal bir duruma işaret ediyor olması muhtemel.

avukatlık bizde oldukça yeni bir kurum. sıkıntıların büyük kısmı bundan kaynaklanıyor.

istenilen avukatlığın yapılabilmesi için toplumun eğitim seviyesinin yükselmesi gerekiyor. muhatap olduğumuz insanlar ortalama olarak ilkokul dörtten terk insanlar. ilkokulu dahi bitiremeyen insanlara hukuku anlatmak o insanların hayatlarının her anına hukuku sokabilmek kısaca beyinlerinin işleyiş şeklinin hukuka uygunluğunu sağlamak neredeyse imkansız.

örneğin; devlet arazisine arsızca yaptığı gecekondusuna tapu verilmesi hayatının tek derdi olan insanların çokça olduğu bir ülkede hukuk ve dolayısıyla avukatlık olamaz. o gecekondu sahibi hasbelkader büyük bir mağazanın veya işletmenin sahibi olursa ileride ondan hukuka uygun hareket etmesini beklemek yanlış olur. çünkü sistem o insanın oraya gelmesini zaten hukuk dışı yollarla sağlamıştır.

hukuk ve adalet gelişmiş bir insan toplumunda anlamlıdır. bizim gibi geri kalmış, kabileden hallice bir toplulukta hukuk kenar süsü vazifesi görür.

o her yerde asılı olan sözün hiçbir anlamı yoktur. türkiye'de avukatın da efendisi vardır. efendinin de efendisi vardır. aynı zamanda köle olmadan da efendi bir hiçtir.