Ahlakli olmanin tek basina karakter ve kisilik meselesi oldugu konusundaki yorumlara pek katilmadigimi söylemeliyim.

Ahlak, "dogallikla" icinde oldugumuz bir durum degildir, ögrenmeyle ahlakli olunabilir. Bu nedenle ahlak ile ilgili tartisma gruplarinin yaratilmasi ve meslek ahlaki ile ilgili davranis modellerinin ögretilmesinin mümkün olacagini düsünüyorum.

Ahlak, etik gibi kavramlar felsefi olarak bir hukuk fakültesi ögrencisine anlatilabilir, böyle bir nosyon fakültelerde de kazandirilabilir elbette. Ancak staj sirasinda bu konu ( meslek etigi) üzerinde durulmasinin barolarin görevlerinden biri oldugunu düsünüyorum. Bir konu üzerinde arastirma yapmak, düsünmek ve tartismak o konu ile ilgili bakis acisinin zenginlesmesi sonucunu ister istemez doguracaktir. Etik, özlede meslek etigi konusunda hukukcular mutlaka düsünmeli ve söz söylemeli. Bunu sadece karakter meselesine indirgemek sorunun cözümüne olanak saglamadigi gibi, onu kemiklestiriyor. Meslek etigine sahip olmayani " kisilik yapisi buymus,ne yapalim" gibi bir bakisla mazur görmenin bir mantigi olmamali. Meslek etigi önce ögrenilmeli, sonra uygulanmali, daha sonra da ögretilmeli.

Bunun icin fakültelere de barolara da usta-cirak iliskisine de ihtiyacimiz var.

Saygilar