Esasın abakılırsa fakültenin 2.sınıfında Avukatlık Kanununu incelerken mesleki ahlak kurallarını işlemiştik.Ancak tüm hukuk derleri gibi fakülte bitip de uygulama işine geçtiğimizde de gördük ki yine bu bilgiler kitap üzerinde kaldı.
Duruşma esnasında avukatların birbirine karşı yönelttiği hiç de insani ve etik olmayan davranış ve sözler savunma dokunulmazlığı adı altında yasallaştırıldı ve meslekte genç ve tecrübesiz olan meslektaşlarımızın duruşma esnasında hem duruşma sırası bekleyen avukatlar hem de mahkeme heyeti karşısında ezik ve mahcup duruma düşmesine neden oldu.
Mensubu olduğum baroda yapmış olduğum gözlemler neticesinde genç avukat arkadaşlarımın bu tarz durumlarda daha dikkatli ve saygılı olduğu,kendilerinden yaşca ve tecrübe bakımından daha ileri seviyede olan meslektaşlarına daha saygılı davrandığı,tam tersine yaşlı avukatların onlara karşı fazlasıyla acımasız olduğudur.
Bu duruma dur demenin yolu insani değerlerin hukuk fakültesinde değilde hayatta alınmış olmasıdır.
Güzel bir laf vardır "sokma akıl 40 adım gider"Yani okulda öğretmenin hiç bir manası yoktur.Bu tamamen karakter ve kişilik meselesidir.
Saygılarımla....