|
|
|
|
|
|
Kararın kesinleşme tarihi ayrıdır, kararın kesinleştiğini öğrenme (tebliğ)tarihi ayrıdır.
Belirttiğiniz gibi, kararın kesinleşme tarihi, temyiz süresinin bittiği gün olan 10.03.2009 günüdür. Kararın tebliğ edildiği 21.03.2009 günü kesinleşme tarihi değildir. Bu açıdan Kalem Müdürünün düşüncesine ben katılmıyorum.
Ancak asıl sorun bence şu: Süre, kararın kesinleştiği tarihte değil, "kesinleşmiş kararın tebliğinden!" itibaren başlıyor. Yasanın lafzindan anlaşılan ve Nusret Beyin söylediği şu ki, 10.03.2009 tarihinde (temyiz edilmeksizin) kesinleşmiş bir kararı, davacı 10.09.2009 tarihinde gidip kalemden alsaydı da, süre 10.09.2009'da yani 6 ay sonra başlardı.
Bu düşünce kabul görmesi kuvvetle muhtemel bir düşüncedir.
Benim çekincelerim ise yukarıdaki mesajlarımda yazılı.
Ancak olaya bir de pratik açıdan bakacak olursak; müvekkiliniz, işçi süresinde başvursaydı işçiyi işe iade alacak mıydı, almayacak mıydı? Bence sizin izleyeceğiniz yolu belirleyecek olan bu olmaldır. 
Saygılar,
|
|
 |
|
 |
|
Sayın Adli Tip'in çok önemli bir hususa parmak bastığını düşünüyorum.
Yasa maddesinde çok açık bir biçimde: "Kesinleşme kararının tebliği tarihinden itibaren.... başvurulur." demesine rağmen; karar temyiz edilmediği için temyiz süresi sonunda kendiliğinden kesinleşmiş ve durum taraflarca bilinmekte ise; veya bir adım daha atalım, taraflar temyizden feragat dilekçelerini temyiz süresi dolmadan mahkemeye sunmuş iseler; böyle bir durumda da; kesinleşmiş kararın ayrıca taraflara tebliği gerekir mi? sorusu tartışmaya değer bir sorudur.
Tebliğ'in tanımı bellidir. Yasanın hükmünde, "kesinleşme tarihinden itibaren...." denilmemekte, "
kesinleşme kararının tebliği tarihinden itibaren..." denilmektedir. Bunun temelinde ise; işçiyi koruma amacı yattığı çok açıktır.
Bu itibarla kanaatime göre; söz konusu madde şekli bir işlemi şart kılmaktadır. Süresi geçirilerek temyiz edilmeden kesinleşen kararlar bakımından da sürenin başlaması için, tebliğ şarttır.