Bugün sabah saat 9'30 itibarı ile evdeyken duvara çarptığımı ,bu çarpmanın etkisiyle burnumda şişlik ve morluk meydana geldiğini,ben can derdine düşmüş bir vaziyette burnuma buz basarken minik bebeğimin dışarıya çıkmak için sabırsızlanıp"baybay baybay" diye arkamdan bağırdığını ,katılmak zorunda olduğum duruşmalarım olması sebebiyle bu halde adliyeye gittiğimi,meslektaşlarım arasında kadın hakları savunucusu olmadığından potansiyel bir "merdivenden düştüm,duvara çarptım"yalancısı olarak algılanmayacağımdan emin olduğumu,ama yüzüme yöneltilen bakışlarda "acaba"ifadesini okumaya hazır olduğumu,ancak kimsenin bu konuda bana bir şey sormadığını,bu kayıtsızlığı nasıl algılamam gerektiğini bilemediğimi,bu arada başımdan geçen bu küçük kazayı üniversiteden bir arkadaşıma telefonda anlatırken "hiç şaşırmadım ,çünkü sen öğrenciyken düz alanda elektirik direğine de çarpmıştın unuttun mu"diye bir cevap aldığımı,bu cevap üzerine geçmişimin aslında akıl almayacak sakarlıklarla dolu olduğunu hatırladığımı ve "bu da geçer" dediğimi, ama sıradaki sakarlığımın ne olacağı konusunda müthüş bir meraka kapıldığımı itiraf ederim.

Herkese, düz alanda ve normal seyir halindeyken üstelik evdeyken, duvara çarpıp burnunu morartarak güne başlamak zorunda kalmayacağı sabahlar dilerim...