Borçlar Kanunu 264.md.uyarınca; Muayyen bir müddetle aktedilen gayrimenkul icarında, mucip akdin icrasını tahammül edilmez bir hale getiren sebepler hudusünde; iki taraftan her biri, diğerine tam bir tazminat vermek ve kanuni mehillere riayet etmek şartiyle ve icar (kira) müddetinin hitamından evvel feshi ihbar edebilir. İcar bir sene veya daha uzun bir müddet için akdedilmiş ise, mucir veya müstecire verilecek tazminat altı aylık bedeli icardan az olamaz. Müstecir (kiracı), kendisine tazminat verilmedikçe mecuru terke icbar olunamaz.
Kanun metninde, mühim sebeplerin veya başka deyişle tahammülü imkansız sebeplerin neler olabileceğine ilişkin bir açıklama mevcut değil. Ancak, iyiniyet kuralları çerçevesinde, önceden öngörülemeyecek derecede mühim sebeplerin varlığı halinde (ki sözkonusu olayda böyle bir durumun mevcut olduğu görülüyor) 264.md. hükmü değil, hakkaniyet prensibine göre bir tazminatın kiralayan tarafından kiracıya ödenmesi gerekir diye düşünüyorum.