Alıntı: Yazan hulya Benim en büyük korkum sevdiğim kişileri kaybetmek, küçüklüğümden beri bu korkuyu yaşarım. küçüklüğümde evimden bir kaç günlük bir yere gitsem bile hiç mutlu olamazdım. çünkü; geri döndüğümde ailemi kaybedebileceğim düşüncesi hiç aklımdan çıkmazdı. Sizin de korkularınız vardır muhakkak, paylaşarak azalır mı bilmiyorum, ama iyi olabilir.

Sevgili Hulya konuyu açarken hem korkusunu hem gerekçesini yazmış..

Palyaço korkumun gerekçesini yazayım o zaman, bilmiyorum..

Şunu biliyorum bu kaygı değil bariz korku. O boyalı ağız, bembeyaz yüzdeki sarı kalan gözler, oyuncağın canlanmış hali gibi haller falan..Anneeee!

Bence korkunç, kaçmakta yarar var.