Sorunun özünde, biz hukukçuların "ihtiyati tedbir" ile "ihtiyati haczi" karıştırmamız yer alıyor.

Bunun içindir ki Yargıtay en sonunda tabir caiz ise "pes etti" ve ihtiyati tedbirin, aynen ihtiyati haciz gibi sıra cetvelinde yer alacağına hükmetti. (bkz. www.talihuyar.com) (Oysa ki normal şartlar altında ihtiyati tedbirin sıra cetvelinde yer alması düşünülemez, ama mahkeme kararlarında o kadar çok yanlışlıklar yapıldı ki aksi halde hak kayıpları çok daha artacaktı)

Çünkü, avukatlar ihtiyati haciz talep edecekleri yerde, ihtiyati tedbir talep ediyorlar, yargıçlar ise ihtiyati haciz kararı verecekleri yerde ihtiyati tedbir, ihtiyati tedbir kararı verecekleri yerde ise ihtiyati haciz kararı veriyorlar. Ya da her ikisini birlikte vermeleri gereken durumlarda (tipik örnek: tasarrufun iptali davaları) sadece birini veriyorlar.

Dolayısıyla ilk bakışta, tebir, haczin önüne geçecek gibi görünüyor. Saygılarımla...