Kumsalda, günle gecenin nöbet değişim anı. Varilde çıtırdayan tahtalar.
Yolcu, kendini sorgulayandır. Yolculuk, farkındalıkla başlar. Her yolcunun seçtiği yol farklı, hedef aynıdır.
Korku dediğin bir yalan...Uydurduğun, yarattığın, kapıldığın, inanıp kendini zincirlediğin. Kurtar kendini bu tutsaklıktan.
Gece yolculuklarını bedenini yatağında bırakıp da yapıyorsun ya... "düş gördüm" deyip geçme! Bilir misin ki hangisi gerçek...
Sır verilenin ağzı da kilitlenir...Taa ki anahtar olup can dostu gelinceye...
Nehir ne kadar uzun olsa da, kopmuyor ki kaynağından. Ya sen, ne denli uzaksın şah damarından...
Aklını kullan. Karanlığı aydınlatan aklın, sana duvar da olmasın ama...
Geç gelir, tez gider...Gülün doğası bu.
Bildiğin her şeyi bir kenara bırak... Ki zan'dan ibaret...
Farkında mısın... Hukuksuzluk düzen olmakta.