4077 sayılı yasanın 4. maddesine dayanılarak sözleşmeden dönme ve bedel iadesine ilişkin bu zamana kadar ki uygulmada davacı/tüketici kanunun aradığı ayıbı ihbar şartlarını yerine getirmesi ve mahkemece yapılan incelemede davaya konu malın ayıplı olması durumunda mahkeme ayıp nedeniyle davanın kabulü ile ödenen bedelin tarafların durumuna göre ticari ya da yasal faizi ile davacıya iadesine karar vermekteydi. Uygulamada karşılaşılan en büyük sorun da faizin başlangıç tarihi konusundaydı. Ancak Yargıtay 13.HD yeni tarihli kararlarında " sözleşmeden cayma durumunda mal ayıplı dahi olsa tüketicinin tasarrufunda bulunduğu sürece satıcı ve sağlayıcının faiz ile sorumlu olmayacağı edilmektedir. Arızanın niteliği itibariyle malın kullanımına engel teşkil etmediği ve malın yargılama süresince devamlı kullanıldığı durumlarda bunun menfaatler dengesine ve hakkaniyete uygun olacağı ancak malın ayıp nedeniyle hiç kullanılmadığının sabit olduğu veya ayıplı malın satıcıya ya da ifa yardımcısına veya mahkemece belirlenen ifa yardımcısına teslim edildiği durumlarda satıcının temerrüdünün gerçekleştiği ve faiz ile sorumlu olması gerektiği" yolunda görüş değişikliğine gitmiştir.

Yargıtay' ın bu son görüşünün kararda belirtildiği gibi menfaatler dengesine uygun olup olmadığı yolunda değerli meslektaşlarımın görüşlerini merak ediyorum. Saygılarımla...