İ/yem

kaşı, gözüm;
hası, gülüm;
-can bağım!

sırım ayvaz;
harrı külüm, ey!
-başım üstüne, sözün!

yoğudu derdim;
-türedi, gel!

dile dönmez sevdâ yasım, hey!
çöle kanmaz, erim;
-yara dinmez!
uç hadi kara yazım, ey!
-kanadı çoşan, düze inmez!

göçüdü kuşum;
-tünedi, gel!

öğüdü yeller alır, elimden
-sola çıkar eğri yollar
yaban eller, eşim olur o dem
eser idi sılama, ulu dağlar!

bağıdı solum;
-kurudu, gel!

sel, sel idi bir zaman;
hân idim vakt-i firûzân,
-buğudu koca göller!

hâs idi kuzum;
-meledi, gel!

ağlar ağu türküler
-kınalı kuzular akar içime
sazı teller, âşık habire
-ağıdı kim yakar?

çoğudu dilim;
-çağıdı, gel!

buz idi cemre; gün üşüdü!
sağıdı serim;
-ağudu, gel!

uz idi cennet; yün ışıdı!
eridi devran;
-çürüdü, gel!

göğüdü kaşım;
-ağıdı, gel!
soğudu aşım;
-gayri, gel!

gel gayri,
-gel!

27 Kışay 2012