Aşkın dağıtmıştı dünyamı
Ne oldu birden bire buharlaştın
Bense bir an boşlukta sallandım
Sonra sıradanlığıma sığındım
Renkler, fırtınalar kayboldu
Yoksullaştım, yoksullaştın


Her serüvenin sonu var
Mevsimler gibi hayat gibi
Bir hüznü tahattur kaldı artık
Şimdi bir ay gülümserken
Bir bulut geçerken
Depreşir yalnızlık


Telefonda isminde yok sesinde
Ama bazan bir türküdesin
Hüzünsün buğu buğu
Doldurmadı hiçbir şey
Senden kalan boşluğu
Neredesin hey neredesin