Bütün renkler küstü yine bana.Hiçbirşey parlamıyor,sanki göremiyorum o canlılığı.Herşey giderek soyutlaşıyor,herşey allak bullak...Elimde kalan,her zaman varolan siyah.Ne kadar çok anlamı var değil mi siyahın..Belki hüznü nitelendiriyor,yüzlerden silinmiş tebessümün,dudaklarda zayi olan busenin resmini çiziyor..
Belki de karanlığı,karamsarlığı anlatıyor.Hiç olmadığı kadar derinlere inerek hemde..Sadece iç dünyama açık olduğum belki onunla bile paylaşmaktan çekindiğim karamsarlığı,boğulduğum karanlığı anlatıyor..Belki kırılganlığı ama asıl olan öfkeyi anlatmak istiyor.Verilen değerin kalpte yer etmesi gerekenden çok hafif kalması belki de o değerin hiç ama hiç hissedilememiş olması dolayısıyla verdiği öfkeyi,kırılganlığı anlatmaya çalışıyor.
Belki de en acımasızcası olur mu bilmem ama matemi ifade ediyordur.Evet tam bir matemi anlatıyor.Yıkılmışlığın,yalnızlığın,belkide bırakılıp gitmenin yada geri dönmesi mümkün olmayacak gidişlerin matemidir siyah..