açıkca şunu şöylemek istiyorum hukuk ahlaki olaylardan ayrılamazki hukukçu ayrılsın tabiki bizim değerlerimize ters düşen kanımızı donduran olaylar olacak insanız sonuçta herşeyden önce olaylara bi robot gözüyle bakamayız ancak hukukçuyu diğer insanlardan farklı kılan herşeyden önce toplumda var olan sistemin kurallarına göre hareket etmek değil midir bize verilen yetkiler dışında nasıl hareket edebiliriz tabiki elimizdeki olyı kanuna göre değerlendircez ancak bu kanunlar mahkeme salonlarında geçerlidir hukukçu kimliği ile öyle değerlendiririz peki vicdanımızın kanıunları bunları nasıl durdurabilirizki. bence hukukçuluk mahkeme salonlarında oynanan bi evcilik ounudur belirli bir sistemin düzenin oturması için olan hukuk uygulanır ve olması gereken hukuk diye bişey vardır bu ise bence vicdanın hukukudur ne zaman olması gereken hukuk olur o zaman kişi hem mahkeme salonunda hemde dışarda hukukçu olur ama sadece toplumda belirli bir düzenin sağlanması için olan ve hala bir yerde adaletsizliğin önüne geçemeyen hukuk olan hukuktur bece ve bu hukuk düzeninde hukukçuluk mahkeme salonunda vicdan sesi ise basbas bağırır çünkü hukukçuda insandır robot değildir ne kadar sert görünsede yüzündeki çizgiler onun da bi kalbi vardır dimi ama.......