İstanbul soğuk artık,
havası boğuk artık..
kış gelmiştir desene
düş gelmiştir desene...
beynindeki tilkiyle,
kalbindeki ülküyle
ne yaparsın akdevrim!
hayat sana azılı
dişlerini göstermiş
ateş ve kızgın topu,
birden sinene vermiş.
gecen senene vermiş...

yaz akdevrim istersen,
bir inçir ağacını,
uzaktan sevdiğini...
her balkondan bakınca...
tutamaz hayalini,
ne de olsa sakınca...

harflerin sözçüklerin,
ayak sesini duydum,
kıyak sesini duydum,
fırladım yatağımdan...

gecenin bu saati,
nedir beni yazdıran,
zinçirinden boşanmış,
şu duygumu çözdüren,
ve canımdan bezdiren...

acemi dervişim ben,
hayalimi kendimi,
sanki boş vermişim ben...

istanbulda soğuk var,
hangi canlar üşüyor,
ve onları anlatmak,
belki bana düşüyor...

kim bilir şimdi nerde,
beni unutmuş kadın,
başka yol tutmuş kadın...

yazsam ne yazmasam ne?
sorar kendi kendine
bu saatte akdevrim!...

akdevrim.istanbul.