Sayın Meslektaşlarım

Kararı temyiz ettim. Temyiz talebimin reddi kararını temyiz ettim ve nihayetinde oy çokluğu (3/5) ile aleyhe hüküm tesis edildi. Karara muhalif olan 2 üyenin şerhini bilginize sunuyorum. Muhalif üyeler, karar tarihindeki döviz kuru ile hesaplama yapılması yönündeki itirazlarımızın haklı olduğu görüşünde.

MUHALEFET ŞERHİ
Davacı, dava dilekçesiyle 20.000 Euro ve toplam 28.500 TL nin faizleriyle birlikte tahsiline karar
verilmesini talep etmiştir. İlk derece mahkemesi talebin 3.500 TL lik kısmı ile 20.000 Euro kısmını
10.05.2019 tarihinde kabul etmiştir. Tarafların istinaf istemi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesi,
27.01.2023 tarihinde istinaf isteminin esastan reddine karar vermiştir. Davalı vekilinin temyiz istemi
İstinaf Mahkemesince, “kararın kesin olması” nedeniyle ek kararla reddedilmiştir. Davalı vekilince Ek
kararın temyiz edilmesi üzerine dosya Dairemize gelmiştir.


İlk Derece Mahkemesinin karar tarihinde, 1 Euro= 6.875 TL dir. Bir başka değişle temyize konu Euro
alacağın karar tarihindekiTürk Lirası karşılığı 137.500 TL. dir.İlk derece Mahkemesinin karar tarihi
itibariyle temyiz sınırı ise 58.800 TL dir. İstinaf Mahkemesinin karar tarihi itibariyle 1 Euro= 20.452TL
olduğundan 20.452x20.000=409.040 TL dir.
Sayın Çoğunlukla aramızdaki görüş ayrılığı; temyiz sınırı belirlenirken dava konusu Euro nun dava
tarihindeki Türk Lirası karşılığının mı, karar tarihindeki Türk Lirası karşılığının mı esas alınacağıdır.
TBK nın 99.maddesinde; borç, “ Ülke parası dışında başka bir para birimiyle belirlenmiş ve sözleşmede
aynen ödeme ya da bu anlama gelen bir ifade de bulunmadıkça, borcun ödeme gününde ödenmemesi
üzerine alacaklı, bu alacağının aynen veya vade ya da fiilî ödeme günündeki rayiç üzerinden Ülke parası
ile ödenmesini istenebileceği…” belirtilmiştir. Nitekim davacı/alacaklı alacağının bir kısmını Euro
olarak talep etmiş ve mahkemede 20.000 Euro olarak hükmetmiştir.
Karar tarihi itibariyle İstinaf Mahkemesi kararlarından miktar ve değeri 238.730 TL’yi geçmeyen
davalara ilişkin KARARLAR kesindir (HMK.m.362/1-a). Maddede “…kararların…” ifadesi
kullanıldığına göre, karar tarihi itibariyle rahatlıkla tespit edilebilen Euro’nun Türk Lirası karşılığı esas
alınarak temyiz sınırının belirlenmesi Kanuni bir zorunluluktur.
Zira hükmedilen 20.000 Euro nun karar tarihindeki Türk Lirası karşılığının 409.040 TL olması
nedeniyle temyiz sınırının yaklaşık iki katı olmasına rağmen bu meblağın temyiz incelenmesi dışında
bırakılması, HMK nın 362/1-a bendine, Anayasanın 36.ve 154.maddeleri ile Avrupa İnsan Hakları
Sözleşmesinin “adil yargılanma hakkını” düzenleyen 6.maddesine aykırılık teşkil edecektir.
Bu nedenlerle, davalının temyiz talebinin esastan incelenmesi gerekirken Sayın çoğunluğun “ miktar
itibariyle temyiz dilekçesinin reddine” dair mezkur karara muhalifiz.